Wszystko będzie darowane

Wszystko będzie darowane. Rodzice
w letnich płaszczach wsiądą do pociągu,
dając nam znaki. Wszystko będzie
darowane. Nasze dzieci
odejdą w las, gubiąc czerwone rękawiczki.
Nikt nie zauważy. Ukochani
pochylą się, szepcząc: my wiemy,
czas broczy litością i suną niefrasobliwe
linijki wiersza. Zawsze ci sami, pyszni
i skorzy do płaczu, mimo cichych
postanowień. Lecz czas powleka ciało
jak prześcieradło od głowy do podeszew
żałośnie rozwartych. Odetchnij, odetchnij,
nie widzieli, wszystko będzie darowane,
wymkniesz się, pamiętaj, zawsze twój.