Doświadczenia życiowe (bodźce zmysłowe, spostrzeżenia techniczne, wlaściwości fizjologiczne, nawyki) mają bardzo ogranicznony wpływ na rozwój Jej seksualismu. Jest nieuleczalną romantyczką, Jej temperament zwrócony jest ku sobie.
W każdym okresie życia tworzy i pielęgnuje wizje, których wspólną cechą jest nierealność. W dzieciństwie fascynują Ją baśnie, a ich bohaterowie są dla Niej tak samo realni, jak prawdziwi ludzie. W okresie dojrzewania Jej wyobraźnia karmi się bardziej ideałami miłości romantycznej, niż ciekawością szczegułów aktu płciowego.
Jej pierwsze znajomości to chłopcy delikatni i romantyczni, o słabym lub słabo uświadomionym popędzie płciowym.
Kobiety Ryby podzielić można na dwie grupy : w pierwszej znajdują się te, które wchodzą w trwałe związki małżenskie z mężczyznami o przeciętnym temperamencie (z którymi żyją długo i szczęśliwie) ; w drugiej grupie znajdują się osobniczki o wiele bardziej niespokojne. W wyobraźni tych drugich, szarmancki romantyczny kochanek zastąpiony został ciemnoskórym piratem z gwałtownymi myślami, błyskiem w oku i szablą w ręku.
Wszystko wskazuje na to, że pani Ryba byłaby bardzo szczęśliwa, gdyby stać Ją było na konfrontację z kimś takim. Najczęściej jednak wybierze schronienie pośród mężczyzn psychicznie słabych, wymagających opieki i wyrozumiałości. Często odnajduje się w roli kochanki i powierniczki artystów lub polityków - ludzi, których sława i wielkość zależeć będą w znacznym stopniu od ukojenia i oparcia, które pani Ryba Im przyniesie.
Obcując z mężczyznami wymagającymi Jej wsparcia, wyrabia sobie pogląd, że mężczyzn prawdziwych nie ma na swiecie. A kiedy spotyka takiego na swojej drodze, nie zdobędzie się na to, aby go uwieść i zatrzymać.
Lektury erotyczne mogą Jej dostarczyć teoretycznej wiedzy, ale nie wzbogacą Jej emocjonalnie. Potrafi dać bardzo wiele we współżyciu i nie potrafić niczego wziąć. Uczy się znakomicie zaspokajania potrzeb swoich partnerów, sama pozostając z wiecznie olbrzymim balastem niezaspokojonych potrzeb własnych. Pełne zadowolenie, zarówno duchowe jak i fizyczne, może Jej przynieść jedynie mężczyzna z prawdziwego zdarzenia. Takich jednak boi się - nie tyle z racji Ich męskości, ile z konieczności wyzbycia się ochronnej warstwy marzeń i sprawdzenia się jako kobieta. Dlatego też chłopcy pozostają, a mężczyzni odchodzą - niejednokrotnie z żalem.
Człowiek zwrócony do wewnątrz. Inni ludzie są dla Niego wyłącznie instrumentami samorealizacji. Prowadzi bogate życie seksualne, dostarcza niezapomnianych wrażeń, ale nie daje poznać swego prawdziwego wnętrza. Obdarzony bardzo bogatą wyobraźnią, którą trudno mu wyrazić w słowaćh i trudno zakomunikować komukolwiek.
Hermetyczny świat wewnętrzny oddziaływuje na Jego świadomość silniej, niż realia życia. Jego przeżyciom erotycznym towarzyszy wewnętrzna poezja. Stanowi ona dla Niego doznanie większe, niż doznania fizyczne i zmysłowe.
W łóżku często lubi mówić. Mówi w sposób uroczy, pełen ciepła i erotyzmu, opisując w nieskończoność wdzięk i piękno Jej ciała ciepłym, namiętnym głosem.
Jego szept i pieszczoty zlewają się w jedną całość wywołując wspaniałe rozbudzenie, które potrafi zaspokoić.
Wspominając go, kobiety wytwarzają sobie fałszywy obraz Jego osobowości. Ponieważ świat wyobraźni jest dla Niego realniejszy, niż namacalna rzeczywistość, żadna partnerka nie istnieje dla Niego tak konkretnie jak dla innych, będąc raczej jedynie odbiornikiem Jego wspaniałego temperamentu.
Ryba czuje się bezgranicznie osamotniona, zamknięta wewnątrz nieprzebytych murów wyobraźni i dlatego - w ostatercznym rozrachunku - ponosi klęskę.
Nie istnieje kobieta, która potrafiłaby naprawdę dotrzeć do Jego wnętrza. Każda z nich będzie pamiętać do końca życia spędzone z Nim chwile podczas, kiedy On zapomni o wszystkich i posiadać będzie wyłącznie siebie samego.