Było coś niesmacznego w filmie "Nomadland" (reż. Chloe Zhao, 2020).
Fabuła (Wikipedia ):
Fern jest starszą kobietą, która traci pracę, a jej mąż umiera. Bezrobotna zaczyna mieszkać w vanie, którym jeździ w poszukiwaniu pracy. W trakcie swych podróży poznaje wielu innych amerykańskich „nomadów”.
Słoweński filozof i krytyk kultury, Slavoj Žižek , zgrabnie podsumował ową niesmaczność w artykule "Walka klas, a klasizm " dla francuskiego media alternatywnego QG :
Nomadland przedstawia codzienność "koczujących proletariuszy”, bezdomnych robotników mieszkających w przyczepach kempingowych i wędrujących od jednej śmieciowej pracy do drugiej. Przedstawieni są jako przyzwoici ludzie, pełni życzliwości i solidarności między sobą, mieszkujący w światku własnych zwyczajów i rytuałów, cieszący się skromnym szczęściem - nawet śmieciową pracą w pakowalni Amazon. Podsumowując: dokładnie tak, jak hegemoniczna dzisiaj ideologia lubi widzieć robotników. Nic dziwnego, że film był wielkim zdobywcą ostatnich Oscarów w Hollywood. Pomimo, iż przedstawione postacie są raczej nieszczęśliwe, film sugeruje, aby docenić czarujące aspekty ich specyficznego trybu życia, więc jego podtytuł mógł(by) brzmieć: "doceń, że jesteś koczującym proletariuszem!"