Wieczorna pustka

wrzesień 1996

Tyle we mnie ciepła
i tyle miłości zostało,
uczucia wciąż żywe
słowa nieprzebrzmiałe.

Jak łódka samotna
na fali rzucana,
ze sztormem walczę
— już sama.

tapeciarnia.pl, namilla.flog.pl